DCV7 – Rohda 7

14 december speelde we de laatste wedstrijd voor de winterstop. 

En niet zomaar een, want we moesten op bezoek bij DCV uit Krimpen aan de IJssel, de ongeslagen koploper in onze competitie! En dat ook nog eens on het on-christelijke tijdstip van 11:30 spelen en 10:15! verzamelen… veeelste vroeg voor de meesten van ons! Bij het verzamelen in de kantine waren de meeste oogjes dan ook nog klein, en voor Maarten, die net terug was van vakantie en vooral aan de rest vroeg “vandaag even niet te hard te schreeuwen”, leek het nog midden in de nacht. Ook het feestje van Bas de avond ervoor, waar uiteraard de nodige alcoholische versnaperingen waren genuttigd hielp niet bepaald bij het wakker worden..
Daarnaast wist DCV bijna al hun wedstrijden dit seizoen met maar 1 doelpunt verschil te winnen, en op de fotos zien ze er uit als een paar straatvoetballers met wat houthakkers voor achterin, dus we wisten niet echt wat we moesten verwachten.

Tegen de tijd dat we in Krimpen arriveerden begonnen we er dan toch wel behoorlijk zin in te krijgen, want het bleek een prima weertje om te voetballen!

We begonnen de wedstrijd met v.r.n.l. en v.v.n.a. met Vinnie, Basinas, Roger rabbit, Willempie, Hendrik, Bette, Maik, Roy, Sebas, Schilt en Nilis. Maarten ging vlaggen (meer zat er nog even niet in), Whiteman was wel aanwezig, maar zit nog in ’t gips, dus verder dan waterzak-bewaker komt hij nog even niet. En Linge zou pas met de rust aansluiten als hij klaar was met werk.

De eerste helft werd vooral gekenmerkt door het niet kunnen creëren van kansen, overigens bij beide ploegen. Onze verdediging stond prima, en DCV kwam dan ook niet verder dan een paar corners. Zelf creëerden we zeer weinig, maar kwamen wel regelmatig in de buurt van de 16, waar de bonkige verdedigers een struikelblok bleken. De eindpass bleek ook nog eens vaak slordig, en er was daarnaast veel balverlies op het middenveld. Wel wist Bette er op de rechterflank een paar keer vandoor te gaan, maar zijn inzetten waren niet gevaarlijk genoeg om het de keeper lastig te maken.
Uiteindelijk moesten we wel met een 1-0 achterstand gaan rusten, aangezien DCV bij een van de corners de bal geweldig in de touwen jaagde.

Voor de 2e helft zouden we het een en ander gaan omzetten. Linge kwam er in op Roy z’n plek die op zijn beurt links achter ging staan ipv Hendrik, Maarten kwam er in voor Sebas en er werd afgesproken meer te gaan “voetballen” op het middenveld, lekker de bal het werk laten doen en duidelijk zijn naar elkaar in de coaching.

In de 2e helft hadden wij dan ook lichtelijk de overhand. DCV creëerde, in elk geval het eerste half uur, nog steeds helemaal niks, en wij kwamen steeds dichter bij het doel. Eerst waren er nog een paar afstandsschoten van o.a. Nilis, Maarten en Rogier, maar halverwege de 2e helft moest de keeper van DCV toch nog zwichten. Maarten was spits gaan staan, want op links was hij telkens zijn man kwijt (verrekte jetlag…) in de hoop hetzelfde te veroorzaken bij DCV (of was het om onszelf een counter tegen te besparen?). In elk geval bleek het een goede keuze, want even later behieldt Nilis goed het overzicht, en zocht MaartenV die zich rechts voor het doel had vrij gelopen. De bal kwam uiteindelijk met een klein beetje geluk langs de verdediger, en dit werd door Maarten goed uitgebuit door deze langs de verdediger te kappen en met links nota bene snoeihard in de verre kruising te schieten. De geruchten gaan dat ze nog steeds aan het zoeken zijn naar de bal, want waar die gebleven is weet niemand! Hoe dan ook, zo’n goal maakt hij normaal nooit, dus dat zal vast ook wel aan die jetlag hebben gelegen… 1-1.
Hierna werd het een open wedstrijd, want wij gingen uiteraard op zoek naar de overwinning, terwijl DCV hetzelfde probeerde. Eerst miste MaartenV nog een bijna-niet-te-missen kopkans (zal vast ook wel aan die jetlag hebben gelegen), wat pogingen van afstand misten de precisie, en wat voorzetten en corners werden “net” gemist. 
Helaas was het DCV die er met de overwinning vandoor ging na ongelukkig uitverdedigen van onze kant. Roger dacht een lange bal naar voren te geven, maar de spits van DCV dacht daar anders over en ging in de weg staan en de bal belandde tussen hem en het doel. Vinnie kon niet meer op tijd bij de bal zijn en bleek bij het schot kansloos. 2-1 achter dus met nog een paar minuten te spelen. Hierna werd het nog even spannend, maar de echte grote mogelijkheid bleef uit.

We kregen deze wedstrijd in elk geval de bevestiging dat we niks minder zijn dan onze koploper. Een gelijkspel had op z’n minst verdiend geweest in deze overigens uitermate sportieve wedstrijd (sportieve kerels en prima scheids bij DCV). 
Echter moet je ook reëel zijn en hebben we gewoon goed gespeeld, terwijl niet iedereen bij ons even fit is op het moment. De winterstop komt voor ons gewoon net een paar weken te laat.. 
Thuis pakken we ze!

Nu gaan we even een maandje op onze luie reet zitten, hopen dat de kilo’s er tijdens de kerst niet teveel aan vliegen en iedereen z’n vingers behoudt met oud en nieuw. 
Voor alle lezers: geniet van het gourmetten (en voor de verbaantjes met “tussenstops” waarschijnlijk.. ze weten wel wat ik bedoel…) en als je illegaal vuurwerk de lucht in stuurt zorg dan even dat onze politieagent Roy niet de buurt is (of juist wel).

Maarten v Vliet