Rohda 7 vs BSC 8

Na verschillende MMM’s’¹⁾, weer een stap voor RRR²⁾ , MiMiMi³⁾-momenten en gelukkig minder WWW⁴⁾-acties waren we weer tot op het bot gemotiveerd voor een echte B&B⁵⁾ wedstrijd. Er stond weer veel op het spel, namelijk een nieuwe stap naar het nog altijd fel begeerd maar o zo vaak dichtbij lijkende  maar ver weg zijnde kampioenschap. Zoals gebruikelijk straalde we op alle fronten uit dat we als een hecht team gingen opereren. Teamfoto werd gemaakt zonder de aanvoerder, Willem vroeg zich af waarom hij alleen in de kleedkamer zat en Rogier was zijn tenue vergeten.

Moeders Verbaan, onze trouwste supporter en mentale steun en toeverlaat, zag het niet goed en greep in. Gaf duidelijk aan dat we niet mochten zwarte pieten en niet als sinterklaas cadeautjes uit mochten delen. Duidelijke taal in deze tijd van het jaar.

Omdat bij ARC⁶⁾ ongeveer de helft van de selectie van Rohda 7 helemaal of half op de blessure bank was geschopt (Bette, Maarten, Niels, Teunis, Peter en Mark) hadden we van een team met een lager getal Jaap en Stefan in gevlogen. Hoewel het scorebord van het betreffende  team anders doet vermoeden waren dat aardige toppertjes die vanuit het middenveld kwistig met splijtende passes zorgde dat het team van BSC⁸⁾ uit één werd gereten. Wat er al snel voor zorgde dat Evert met een bijna droge knal, er zaten nog enkele regeldruppels aan, de bal in de verre hoek van het doel roste. 1-0. De aanvoerder had manhaftig richting zijn TEAM⁷⁾ zijn voeten laten spreken en duidelijk aangegeven in welk doel gescoord moest worden. De instructies werden min of meer begrepen. Ruben ging lkkr los en voerde enkele Bette-achtige rushes uit over de rechtervleugel en deed verwoede pogingen om de bal panklaar voor de spits te leggen. En ja wel, na enkele pogingen was het zover. Na prachtig voorbereidend werk van het middenveld en een prachtige strakke voorzet van Ruben rommelde Shield de bal met één van z’n lichaamsdelen het doel in. Klinkt natuurlijk raar maar me we weten inmiddels niet beter. Daarna gingen wel lekker verder met tikken en volgende een zeldzame uitbraak van BSC waarna Witte eens ging testen of de scheids ook gele kaarten op zak had… bleek niet zo te zijn. Tot slot van de tweede helft nog een mooie combinatie van de spitsen Ruben en Shield die net iets te strak was en er in resulteerde dat Ruben met z’n immense lichaam iemand van BSC verpletterde en de ambulance uit moest rukken. Kwade tongen beweerde dat Shield express buitenspel stond.?. Waarom;…..dat weet eigenlijk niemand. Wat Mikey overigens op het doel deed de eerste helft weet overigens ook bijna niemand. Niet om ballen van de tegenstander uit het doel te houden in ieder geval. Duidelijk tijd om te gaan rusten (behalve Mikey uiteraard want die had nog geen reet gedaan).

Na rust gingen we gelijk goed van start. Iemand in de verdediging was in ieder geval rete scherp en voorzag Ruben van een mooie bal op maat die er ook vervolgens in rolde waarna de tegenstander het ook nog nodig vond Ruben neer te schoppen. Hulde aan de spits dat hij zich inhield maar naar voorbeeld van de aanvoerder slechts z’n schoenen liet spreken (deed Witte overigens ook nog een keer in de tweede helft alleen daar was geen bal in de buurt en we wisten inmiddels dat sheids geen kaarten had). Even later was het raak via een prachtige voorzet van links. Shield maaide vakkundig over de bal heen maar gelukkig liep Peter er nog achter die gedecimeerd de keeper kansloos liet (een idolate maar volslagen idiote fan van Shield beweerde later dat Shield bewust een schijnbeweging maakte). Hoe dan ook het was 4-0. Hierna was er sprake van een volledige walk over. Witte en Willem schoven een linie op en haalde regelmatige de achterlijn van de tegenstander. Mikey werd laatste man, die was dat doel al lang zat, en Hendrik en Bas werden vleugelspitsen. Uit een van de weergaloze en onnavolgbare acties zette Jaap de bal voor het doel, bij tweede paal stond Shield die eigenlijk de eerste normale goal van het seizoen maakte. Enfin de wedstrijd ging verder en het doel werd verschillende keren geteisterd. Verdediging van BSC was radeloos en trok middels het neer halen van Rogier in de 16 meter aan de handrem. Penalty! Shield besefte bliksemssnel één ding; twee goals in een wedstrijd is al een unicum, de kans om er drie te maken was een once-upon-a-life-time kans en die greep tie, eiste strafschop op, wist al jaren dat het dan keeper recht aan kijken en binnenkant voet in de linkerhoek zou worden, en dat werd het ook: 6-0. Mooi aan doelsaldo gewerkt en de nul gehouden!

Wederom een prachtige dag met dank aan moeders Verbaan, Jaap en Stefan, allen die ons een warm hart toe dragen en uiteraard ook de tegenstander die dit mogelijk maakte. We zijn lekker op weg en staan fier op de tweede plek.

1. Magistrale Moo Momenten
2. Rubens Record Race
3. Miraculeuze Mike in het Midden
4. Weifelende Willem en Witte
5. Bodegraven – Benthuizen
6. Alphense Redicule Conijnen
7. Tamelijk Elegante en Amicale Mannen
8. Benthuizens Snuivende Conijnen

Ronald Schilt

Foto’s van deze wedstrijd Klik hier >>>