BSC 8 – Rohda 7

We moesten op bezoek bij BSC in Benthuizen. Zo’n nieuw complex midden in een open vlakte en gelegen op slechts een paar kilometer van onze laatste wedstrijd (uit bij DSO, gelijkspel) wat al geen succes was.

Als wij voor de 1e plek mee wilden blijven doen, moest er gewonnen worden. 2x achter elkaar punten verliezen is gewoon weg geen optie.

We begonnen met de volgende opstelling: Vinnie op doel, achterin Teun, Witte-Willem en brave Hendrik, op het middenveld Sebas, Eef, Roger en Maarten, voorin startte Moo & Reinder. Op de bank zaten Peter, Mikey, Bas en Shield voor het vaste doorwissel gebeuren, en Ruben kwam pas voor de 2e helft opdagen. Markie V zat alleen op de bank, had zogenaamd last van zijn rug maar wel respect voor de support. Ook Niels G, die herstellende is van een knieoperatie, kwam op de fiets nog even aanwaaien. Vooral respect voor het tegen de wind in beuken vanuit Alphen, de terugweg hoefde hij waarschijnlijk niet eens meer te trappen.

Het veld lag lekker zijdelings op de wind, waardoor de bal vaker over de zijlijn ging voor een ingooi dan er speelminuten in de wedstrijd zaten. Ook speelden wij op ouderwets gras, waarvan de bovenlaag wat glibberig was. Ballen die tegen de wind in richting Maarten werden geschoten vielen stil in de lucht waardoor hij bijna niet bereikbaar was, terwijl aan de andere kant van het veld Teunis en Sebas van de bosjes en de parkeerplaats elke millimeter leerden kennen. Laten we dus maar zeggen dat het wat lastig voetballen was voor beide ploegen. De ingooien waren van onze kant overigens het beste, als het American Football was geweest hadden wij vaker de benodigde yards gehaald met onze ingooien om nog een volgende te mogen nemen. Maar terrein winst alleen is natuurlijk niet genoeg, er zijn kansen nodig binnen de 16 en gelukkig kregen wij er een aantal. Maarten is duidelijk nog niet hersteld van zijn enkelblessure en miste wat rust aan de bal na goed doorkoppen van Shield en schoot de bal een meter langs de verkeerde kant van het doel, maar was even later met een dribbelactie en een schot van 20 meter wel gevaarlijk. Helaas was de keeper van BSC scherp. Daarnaast wist Evert een paar keer langs wat verdedigers te dribbelen, maar miste hij net de finesse om echt gevaarlijk te kunnen zijn. Behalve dit kwamen wij niet verder dan een paar afstandschoten die ver over of naast gingen. BSC deed het overigens niet veel beter, Vincent (die immers veelste veel wind vangt om tegen de wind in te kunnen duiken) kreeg weinig te doen. Terugspeelballetjes verwerkte hij netjes, en verder werd BSC niet gevaarlijk.

De 2e helft moesten wij dus zorgen dat wij niks weg zouden geven en door gingen met ons spel, er was immers maar 1 doelpunt nodig en onze topscorer Ruben had zich inmiddels gemeld in de spits voor de 2e helft (geen druk hoor jochie! 😉 ).

Nu dat een goede instelling lijkt te zijn, bleek het er in het veld anders aan toe te gaan. Onderstaande zat inmiddels het schouwspel vanaf de bank gaande slaan en kon zijn ogen niet geloven. Eerst hadden wij zelf nog even tussendoor een immens grote kans voor Shield, die een lekkere voorzet van Ruben alleen maar kon schampen en Peter mikte de rebound op de paal. Hierna ging het mis. Binnen een kwartier stonden wij 3-0 achter, fout na fout, ruimtes werden groter en groter, slap verdedigend werk (behalve van White natuurlijk). Letterlijk werden de ballen bij de tegenstander in de voeten afgegeven, waarbij ze even een schouderklopje mee kregen, consumptiebonnen voor na de wedstrijd en success gewenst werden met de counter. Zo erg was het. Maargoed, we gaan verder geen directe verwijten maken anders zijn de voetbalplaatjes van de Jumbo ineens een stuk minder waardevol voor deze spelers. En dat moeten we niet hebben natuurlijk.

Na de 3-0 leken we ineens weer wakker. Iedereen was fel, soms een beetje te fel zelfs, en er werd weer energie in de wedstrijd gestoken. Het was weer gas geven geblazen! Druk op de verdediging van BSC en kans na kans volgde. Dat leidde eerst tot een strafschop nadat Ruben op de achterlijn werd geschoffeld, de verdediger kreeg terecht geel. Hij benutte de strafschop en wij konden tegen 10 man doorgaan met druk zetten. Hierna een hoop net-niet kansen, waarbij Moo eerst wist te missen voor open doel en naast schoot (de keeper lag al op de grond) maar uiteindelijk toch een fantastische goal maakte door zijn tegenstander er uit te pingelen aan de zijkant van het doel en uit een moeilijke hoek binnen schoot. Jaja, hij stond zowaar eens met zijn gezicht naar het doel, nog even en het wordt een echte spits.

Na de 3-2 geloofden wij er in dat het verlies nog af te wenden viel. Echter had net daarvoor bij een counter Basinas een keer op de rem trappen en kreeg geel voor vasthouden (professionele overtreding) waardoor het een tikkie lastiger werd en wij uiteindelijk de gelijkmaker niet meer wisten te produceren. Dat wij liepen te klagen bij de scheidsrechter voor het niet geven van een 2e strafschop (Ruben werd wederom in de 16 geschoffeld in kansrijke positie) hielp natuurlijk ook niet echt, en hij niet bereid was tijd bij te trekken.

Hoe dan ook. Verloren door een kwartier verzaken als team is niet acceptabel. We mogen van geluk spreken dat de concurrenten op de koppositie ook punten hebben laten liggen, hierdoor lopen wij “slechts” 2 verliespunten achter. Betekend ook dat wij nu bovenaan stonden als we wat scherper waren geweest.

Voor nu klaar met dit verhaal, het schijnt namelijk dat Peter en Teunis gezamenlijk in pakjes voetbalplaatjes te verkrijgen zijn, net zoals dat ze op zaterdag altijd samen naar uitwedstrijden komen.

Allemaal naar de Jumbo dus!

Maarten v Vliet