Rohda 2 en de spelersvrouwen

Door Kees van der Wilk | 28 februari 2016 | Wedstrijdverslagen

De afgelopen week, een week waarin het 2^e 3 wedstrijden speelden, is mij het èèn en ander opgevallen. Nu vraagt u zich af, wat is de aanvoerder van Rohda 2 dan opgevallen. Ik moet bekennen dat de aanvoerder niet altijd 90 minuten lang gefocust is op de wedstrijd. Af en toe dwaalt zijn blik af naar de zijlijn en die blik is niet altijd op de aanwijzingen van de trainer gericht. Nee, die blik gaat dan naar achter de boarding, de plek waar ze staan. Dan heb ik het natuurlijk over de spelersvrouwen.

Het afgelopen verslag stond er al eentje centraal, maar met dit verslag moet ik die geschreven woorden deels weer terugnemen. Weerheim mist niet alleen kansen als zijn vrouw langs de kant staat, maar doet dat ook als ze er nog niet is. Naar het oorzakelijk verband tussen gemiste kansen en de spelersvrouw kan dus een rode streep.

Afgelopen dinsdag, die door de regen al de nodige supporters richting huis stuurde, en zaterdag stonden ze daar langs de boarding van het veld. Ze hadden, zonder dat ze boze gezichten toegeworpen kregen, ervoor kunnen kiezen om hun avond of dag anders te besteden. Van winkelen tot aan high-teaen. Maar de keus viel op de man. Hij werd aangemoedigd, soms met woorden en soms door er alleen maar te staan.

Ze zijn wekelijks 2 avonden en 1 zaterdag van huis en als de mannen van het 2^e hebben verloren krijgen ze ook nog is een chagrijnige vent terug. Doordeweeks praten ze over voetbal en kijken ze ook nog eens naar de doordeweeks gespeelde wedstrijden.

Maar daar stonden ze afgelopen week, uit of thuis het maakt ze niets uit, de SPELERSVROUW.

Als lezer  van het vorige verslag zult u zich nu wel afvragen wat er op het veld tegen koploper      Gouda 3 gebeurde. Er werd ten slotte ook nog gevoetbald, daar waar de spelersvrouwen belangstelling in toonden.

Trainer Verweij had de volgende basisopstelling uit de hoge hoed getoverd:

Van Asselt; Berends, van Barneveld, Verdoold, L. Laurens; K. Laurens, Bottenberg, Bos; van Leeuwen, Cerimovic en Weerheim. Wissels: Hans, den Boon, Lok en Bouwman. Een selectie die wij kunnen typeren als ruim en veelzijdig.

Als je speelt tegen de koploper verwacht je dat je de onderliggende partij bent. Je verwacht een tegenstander die speelt als een koploper en blaakt van het zelfvertrouwen. Een spelniveau zo hoog, dat je denkt, die horen volgend jaar in de 3^e klasse. Eigenlijk kan ik daar vrij kort in zijn. Gouda 3 speelt niet als een koploper, kent de spelregels niet als een koploper en zal zich niet thuis voelen in de 3^e klasse, volgend seizoen.

Het enige wat voor mij een koploper van Gouda 3 maakte, is het veld. Natuurgras, daar hoort voetbal op gespeeld te worden. De geur, de sliding en de  onverwachte bewegingen van de bal, dat is waar de pure voetballiefhebber van kan genieten.

De wedstrijd kan getypeerd worden als eentje van de gemiste kansen. Beide ploegen wisten zich geen raad met de speelstijl van de tegenstander. Beide ploegen maakten kinderlijke fouten en beide ploegen kregen genoeg mogelijkheden om doelpunten te maken.

Het hoogte punt van de 1^e helft was het neerhalen van Bottenberg in de 16-meter door de keeper van Gouda 3. Bottenberg ging alleen op de keeper af en de keeper zag maar 1 uitweg, het neerhalen van deze doorgebroken man. De grens probeerde hier nog een vrije trap van te maken, maar na marchanderen van de scheidsrechter werd het toch een penalty en bleef de keeper staan. Dit was natuurlijk een lachertje. Het neerhalen van een doorgebroken speler is ten alle tijden ROOD, of je nu in de eredivisie of in de reserve 8^e klasse van de KNVB speelt. Regels zijn niet voor niets regels en moeten een wedstrijd in goede banen leiden. Heeft u een spelregelboekje over, stuur het dan op naar Gouda!

De ruststand was 0-0. De 1-0 in de 2^e helft kwam uit een corner, waar niet goed met de man meegelopen werd. Een goede actie met een goed schot als resultaat, resulteerde in de 1-1. Dit was ook tevens de einduitslag. Gelijkspelen tegen de koploper, het klinkt mooi, maar het was eigenlijk een teleurstelling. De kansen om te winnen waren er en hadden eigenlijk ook uitgepakt moeten worden.

De spelersvrouwen kregen dus niet voorgeschoteld wat ze verdienden. Teleurgesteld gingen ze huiswaarts en ze wisten wat nog ging komen, een weekend vol verhalen over voetbal en weerspiegelingen over gemiste kansen. De spelersvrouw luistert er maar naar en denkt er het zijne van.

De spelersvrouw iets waar iedere aanvoerder van zal dromen.

De aanvoerder