Rohda 2: Eerbetoon aan Johan

De titel is misschien wel het moeilijkste van het verslag, want het moet natuurlijk de hele lading dekken van het stukje tekst. Met één woord/ naam zijn natuurlijk ook nog meerdere titels te verzinnen, zoals: Johan staat aanvoerdersband af en Johan op schot. Maar die vielen af, want voetbal is natuurlijk een teamsport en geen onemanshow.

Het lijkt erop dat de mannen van Rohda 2 niet meer op zaterdag durven te voetballen. De afgelopen 2 zaterdagen werd er namelijk niet gespeeld, dit door verschillende oorzaken. Één daarvan is dat de spelers van Rohda 2 af en toe graag een weekendje weg gaan. Een advies aan deze spelers zou zijn: Ga een midweekje, daardoor kan je voetballen op zaterdag, je bent meer dagen vrij en het scheelt weer trainingsuren.

De opstelling zag er deze woensdag als volgt uit: Kok, Berends, Lok, van Daalen, L. Laurens; K. Laurens, Kleuver, Verdoold; Van Leeuwen, Cerimovic en Den Boon. Wissels: Bottenberg, Weerheim en Hans.

Het gras bij de buren is altijd beter. Ik kan u verzekeren dat is niet altijd waar. Deze woensdag werd er gespeeld op een weiland. Het was zo hobbelig als een kasseienstrook bij Parijs-Roubaix. Maar zoals Johan zou zeggen: “Beide ploegen spelen in gelijke omstandigheden. Bij een gelijke inzet, zal uiteindelijk de betere kwaliteit zegevieren”. Door de weinige beschutting en de weersomstandigheden (veel wind), waren er deze wedstrijd 3 partijen die van invloed zouden kunnen zijn op de einduitslag. En zoals Johan zou zeggen: “Ieder nadeel (het weer) heeft zijn voordeel (meewind).

Rohda 2 moest de eerste minuten behoorlijk wennen aan de omstandigheden. De mannen van Verweij zijn namelijk biljartlakens gewend en geen knollentuinen. De eerste kans was dan ook voor de mannen van Sportief en door enige desoriëntatie van 1 van de Rohda verdedigers leverde dit ook de 1-0 op. Maar zoals Johan nu zou zeggen: “De wedstrijd is pas beslist als de scheidsrechter voor de 2^e maal 3x achtereenvolgens op zijn fluitje blaast”. Er was dus nog genoeg tijd.

Rohda 2 liet zien dat ze die tijd niet gingen nemen en wilde snel weer een gelijke stand op het scorebord neerzetten.  Na wat kleine schermutselingen voor de neus van de doelman van Sportief, kwam de gelijkmaker uiteindelijk op het scorebord. Op een wijze die ook Johan beschreven heeft: “JE moet schieten, anders kun je niet scoren. De aanvoerder, toevallig ook naamgenoot van de geciteerde, schoot de bal van net buiten de 16-meter over de doelman van Sportief heen. 1-1. De toon was gezet en de jacht op meerdere doelpunten volgde.

De druk van Rohda werd groter en groter en dat resulteerde dan ook in een paar doelpunten binnen een kort tijdsbestek. 3-1, met doelpunten van Tom van Leeuwen en Chris den Boon. De doelpunten van Rohda zorgde ook voor een ware blessureplaag bij Sportief, voor rust moesten er al 3 spelers gewisseld worden, waaronder ook de keeper. Die zag het niet zitten om zijn vrije woensdagavond in te ruilen voor een avondje grabbelen en besloot langs de zijlijn toe te gaan kijken. Johan zou deze blessureplaag als volgt omschreven kunnen hebben: “Om voetbal te spelen moet je fit zijn, anders zou je zomaar geblesseerd uit kunnen vallen”. Maar ja, voor de mannen van Sportief zou deze uitspraak te laat zijn.

De ruststand was dan ook 1-3. Maar zoals Johan gezegd zou kunnen hebben: “Een stand bij rust, is nog geen eindstand.” Trainer Verweij eiste in de rust een hoofdrol op en besloot om en zijn aanvoerder en reserveaanvoerder te wisselen. Dit zorgde ervoor dat er iemand anders met een bandje om zijn bovenarm moest rondlopen. De keus viel op de man met de luide stem, vriend van iedere scheidsrechter  🙂  maar vooral rechtsback als positie. L. Laurens. De band paste maar net om zijn forse bovenarmen.

De 2^e helft werd gevoetbald, zoals de wind was gaan liggen. De wedstrijd kabbelde voort en het woord plichtsgetrouw zou een kleine stempel op de eerste 20 minuten kunnen zijn. Zoals Johan gezegd zou kunnen hebben: “Passie, inzet en plezier op het veld, bepalen het genot van de toeschouwers langs het veld.”

Die toeschouwers werden in de 2^e helft wakker geschut, door een kanonskogels in de bovenhoek van Berends. Zoals Johan zou zeggen: “Hoe groter de afstand, hoe moeilijker scoren, hoe mooier het doelpunt.”

Rohda 2 toonde wat meer strijd en ging in het vervolg nog op jacht naar nog meer doelpunten. En die volgde uiteindelijk ook. 1-5 Barneveld en 1-6 Verdoold, met zijn 2^e van de avond. 2 doelpunten in 1 wedstrijd van Verdoold, voor veel toeschouwers een historische herinnering aan deze normale woensdagavond.

De einduitslag was hiermee bereikt. 1-6, zoals Johan bij zo`n uitslag zou zeggen: “de krachtsverhouding bepaalt uiteindelijk de uitslag en deze uitslag vertelt wie de sterkste is.”

Een einduitslag waar Johan niet tevreden mee was, want 1-4 dat is mijn nummer.

De mannen van Rohda gingen huiswaarts en konden zich op gaan maken voor de wedstrijd van zaterdag tegen Gouda, de koploper. Ik kan u nu al vertellen (de wedstrijd is al gespeeld) dat het verslag van die wedstrijd een andere toon zal bevatten.