Rohda’76 JO13-3 en de klasseverhoging

Beste lezers, 

Na een aantal weken afwezigheid is het wedstrijdverslag er weer voor onze trouwe lezers. De afgelopen weken hebben in het teken gestaan van het doorgaan in de beker. En daardoor dus een klasse stijgen voor de competitie, maar een klasse omhoog betekent ook een andere klasse tegenstanders. De afgelopen weken heeft JO13-3 fanatiek door getraind en geprobeerd om beter te worden in het belangrijke punt waarin wij kunnen leren positiespel. De allereerste wedstrijd van de competitie is de thuiswedstrijd tegen Alphia. 

 Nog voor de ochtendschemer stonden de jongens en de coaches al in de kleedkamer de wedstrijdtactiek te bespreken.

We wisten van tevoren dat Alphia een fysieke ploeg zou zijn en dat we dus scherp moesten beginnen aan de wedstrijd om de drie punten in Bodegraven te houden. Ik had de jongens aangegeven de simpele een-twee op te zoeken gevolgd door een steekbal naar de zijkanten om zo gevaar te creëren voor het doel van Alphia. Na een serieuze warming-up, pass-oefening en een positiespel waren de jongens klaar voor de wedstrijd, omdat de jongens van de PBS op schoolkamp waren geweest wilde ik ze rust gunnen en wat later inbrengen dat was ook de reden waarom Huibert en Niels op de bank begonnen.

De opstelling is als volgt:

Rens in de goal. Verdediging v.l.n.r. Noah, Danny, Luca en Kevin
Middenveld v.l.n.r. Erik, Coert en Glenn
Aanval v.l.n.r. Jeffrey, Aimane en Casper.

 De scheids floot af en de eerste competitiewedstrijd van het seizoen was begonnen, maar niet zoals ik gehoopt had dat het zou zijn. Ik zag een JO13-3 dat zonder wil en passie aan de wedstrijd begon. De passing was slecht, duels werden verloren, enz. ik kon mijn ogen niet geloven wat de jongens lieten zien, want ik weet hoe goed ze kunnen voetballen. Dit was ook de reden waarom ik na 10 minuten mijn eerste wissel al moest doorvoeren, Huibert kwam erin voor Erik, wat betekende dat Coert naar links doorschoof en Huibert centraal op het middenveld ging spelen. Dit bracht meer rust in ons spel, maar de scherpte was er nog niet. Maar dat maakte de jongens niets uit, na een afgeslagen bal legde Jeffrey de bal terug op Coert die op de rand van het 16-meter gebied stond en zag dat de keeper ietsje te ver naar links stond en de bal fantastisch in de verre hoek lepelde. 1-0 voor binnen 11 minuten nou zou je zeggen dit geeft de jongens een boost, maar het kakte weer in. De slechte passing bleef doorgaan er mistte iets bij de jongens en Alphia rook bloed.  Alphia begon kansen te creëren, maar die stuitte meestal op de goed spelende verdediging of keeper. Hieruit kwamen veel corners voort en daar loerde gevaar in, we stonden eventjes niet op te letten en  Alphia nam de corner snel waarvan de organisatie achterin schrok.  Alphia gaf de bal voor en Kevin werkte ongelukkig de bal in zijn eigen doel. Na 24 minuten stond het zo maar weer TERECHT 1-1, want wij speelde gewoon niet goed genoeg. Ik besloot 5 minuten voor rust nog twee wissels door te voeren Erik kwam erin voor Glenn en Niels kwam erin voor Aimane.De laatste 5 minuten waren niet om over naar huis te schrijven, maar er kwam nog een lichtpuntje.

Ik was al voorbereid om met een gelijkspel de rust in te gaan totdat Jeffrey uitstekend mee verdedigde de bal veroverde en drie man uitspeelde. Waarna hij vanaf eigen helft een messcherpe steekpass gaf op Casper die een op een met de keeper kwam te staan rond de rand 16. Casper bleef griezelig rustig, want hij lobte de bal fantastisch over de keeper van Alphia in  het doel 2-1 met rust klonk al een stuk beter.

 In de rust heb ik tegen de jongens gezegd dat het simpelweg beter moest. En dat ze er maar is goed met elkaar over moesten gaan praten, wat ze ook deden want in de tweede helft zag ik een ander JO13-3 dan daarvoor.

 Ik heb het bijgehouden in de tweede helft heeft JO13-3 29 minuten lang het spel gedomineerd om de helft van Alphia met mooi verzorgd voetbal. Alphia kwam niet door de verdedigingslinie die op de middenlijn stond, waarin Luca en Danny een erg grote rol speelde met goede intercepties en dribbels. Ik heb werkelijk waar genoten van de tweede helft waarin we jammer genoeg maar in keer scoorde uit een corner van Casper kwam Aimane wel 2 meter van de grond om de bal in het doel te koppen als Cristiano Ronaldo. Voor de rest was de tweede helft gespeeld door de jongens als echte mannen, duels werden gewonnen, het spel werd keurig verlegd van de ene naar de andere kant, goede passing en beleving in het spel. Maar het allerbelangrijkste was vond ik dat ze er met elkaar voor hebben gestreden om die 3 punten in Bodegraven te houden een dikke pluim voor alle jongens.

 Volgende week staat ons een lastige tegenstander te wachten we spelen om 9:45 bij CVC Reeuwijk.
Ik hoop dan weer zoveel enthousiaste ouders langs de lijn te zien als de voorgaande wedstrijden.

Een sportieve groet,
Jan Geert