Rohda’76 JO13-3 en het ijsballet
Door Jan Geert |
5 december 2016 |
Wedstrijdverslagen
Afgelopen zaterdag moesten wij al voor de dageraad op weg naar Nieuwkoop. Met nog de slaap in de ogen stapten de spelers/rijders en coaches de auto’s in. Na snelle rit met weinig verkeer op de weg gingen we snel naar de kleedkamer om ons om te kleden. We hebben sinds zaterdag namelijk nieuwe shirts en we zijn daardoor als team een primeur met sponsoring op zowel de voor en achterkant van het shirt. De dank van de coaches en spelers gaan uit naar de sponsoren!
Nu hadden we nog de eer hoog te houden dat wij niet als enige met nieuwe shirts zouden gaan verliezen. De jongens zaten gefocust in de kleedkamer en het strijdplan lag al klaar. De jongens wisten wat ze moesten doen druk vooruit zetten, snelle balverovering en passie in het voetbal. Na een vlotte warming-up en een goed positiespel mochten we beginnen aan de wedstrijd tegen Nieuwkoop en hoe?! We begonnen fel, Nieuwkoop wist niet waar ze ons moesten afstoppen en dat resulteerde in vrije trappen voor onze kant. Nog na geen vier minuten gespeeld te hebben werd Jay aan de linkerkant van het veld gevloerd door de rechtsachter van Nieuwkoop, een vrije trap voor ons en daar hebben wij een specialist voor, zijn naam: Aimane Oualit. Aimane legde bal zo’n vijfentwintig meter van de achterlijn en vijf meter vanaf de zijlijn neer en nam een goede aanloop. Vol spanning keken de ouders en de coaches wat hij in petto had met deze vrije trap en met recht, want….Aimane produceerde een vrije trap die voor de lezers op leeftijd Ronald Koeman niet kom produceren. Met een snoeiharde pegel schoot Aimane de vrije trap onderkant lat in de verre kruising, ik kan het niet anders verwoorden dan dat het een wereldgoal was, waar de supporters en de coaches van konden genieten, maar…. We hadden pas vier minuten gespeeld en moesten scherp blijven voor de resterende speeltijd en dat bleven we de hele eerste helft erg goed. Het goede voetbal ging maar door en Nieuwkoop kon niet anders dan achter de bal aanlopen, een groot compliment voor de toppers. Die zichzelf na 12 minuten spelen alweer beloonde. Aimane nam de bal op randje zestien aan legde hem klaar voor de rechtsbuiten Casper Bukman. Die geen seconde nadacht en de bal subtiel in de kruising krulde en we stonden zowaar met fantastisch voetbal 0-2 voor. Daarna werd het een beetje rommelig wat resulteerde in kansjes voor Nieuwkoop waaronder een corner. De corner werd genomen en niet goed verwerkt door Rohda na een scrimige belandde de bal voor de voeten van de spits van Nieuwkoop die de 1-2 binnenschoot. Helaas, maar nog helemaal niets aan de hand. Als ik de eerste helft zou moeten beschrijven zou het zijn: effectief voetbal, maar behoud de scherpte.
In de rust gingen we bespreken hoe we de tweede helft verder wilde met de wedstrijd en ik waarschuwde de jongens. Ik had het gevoel dat Nieuwkoop heel goed kon voetballen als je ze dat liet doen, dus daar moesten we voor oppassen dat we Nieuwkoop kort op de huid bleven zitten. Met opgeheven hoofd kwamen we de kleedkamer uit om aan de tweede helft te beginnen. En waar ik voor vreesde werd werkelijkheid, Nieuwkoop ging voetballen en goed. Na wat kansen over en weer brak de verdediging van Rohda rond de 45ste minuut en schoot de aanvaller van Nieuwkoop de 2-2 binnen. Vanaf dat moment was het voor de supporters en de coaches van Rohda flink billenknijpen. Het laatste kwartier werd gekenmerkt door een enorme stormloop van Nieuwkoop waar wij bijna geen antwoord hadden. Maar ik zei bijna, want we hadden er drie.
Als eerste Noah de Wit:
De met fantastische tackles geen enkele verdediger zich liet passeren na de 2-2.
Als tweede Luca Deege:
Die elk gat achterin de verdediging, met een sprint waar Usain Bolt jaloers op zou zijn, dicht liep.
En als derde en zeker niet de minste Rens van Velzen:
Die in de allerlaatste seconde voorkwam dat Nieuwkoop toch won. Door de bal op de paal te kijken en de terugkaatsende bal op te pakken zodat het 2-2 bleef.
Maar dan wil ik nu ook nog stilstaan bij een gebeurtenis uit de eerste helft na 10 minuten. Na een flinke botsing moest Niels van Vliet het veld verlaten met een blessure die te erg was om eruit te lopen. Niels heeft waarschijnlijk een pees verrekt of gescheurd en loopt nu met verband om zijn been. Ik wil Niels veel beterschap wensen en hoop dat hij zo snel mogelijk weer de JO13-3 komt versterken. En je mag natuurlijk altijd bij de wedstrijden/in de kleedkamer/in de dug-out aanwezig zijn.
Zolang je maar niet harder schreeuwt dan ik 🙂
De laatste twee wedstrijden voor de winterstop komen er nu echt aan. A.s. zaterdag mogen wij thuis tegen Alphense Boys spelen. En de week erop is de lang verwachte volgende ronde van de beker uit bij Ammerstol. Ik hoop de komende weken weer veel ouders, broertjes, zusjes, voetballiefhebbers, enz. langs de lijn te zien.
Groet,
Jan Geert van Asselt