Bernardus MO11/1 – Rohda’76 MO11/1

Beetje nat….

In de stromende regen staat de MO11 klaar voor de aftrap van het bekerduel tegen Bernardus. Uit, in Hazerswoude dus. Heel veel wedstrijden worden afgelast, maar wij spelen om 9 uur op het kunstgras, dus dat kan nog best. En de meiden hebben er zin in, hoewel het wel een beetje kil is. We zijn, zo net in september, nog niet helemaal ingesteld op ‘niet zo lekker weer’… Een fijn voordeel van het kunstgrasveld bij Bernardus: het is het hoofdveld, dus er is een overdekte tribune voor de supporters!

Na de aftrap gaan de Rohda meiden er direct fanatiek in. Ze hebben er weer zin in! Er wordt netjes overgespeeld. Emma staat op doel, maar heeft niet al te veel te doen. Het spel speelt zich vooral af op de helft van Bernardus. Die speelsters komen er niet echt uit, maar ze verdedigen prima. Ondanks verschillende kansen komen we er niet door. Dan zet Bernardus wel even door. Emma laat een prachtige redding zien, maar in tweede instantie wordt de bal toch nog tegen de touwen geknald. He, balen zeg, 1-0. Maar niet getreurd, gewoon lekker verder spelen. Dune krijgt een mooie kans. Melissa schiet net naast. Nog een keer Dune. Maar het net wordt toch steeds net niet gevonden. En dan een herhaling van de eerste goal: weer een uitbraak, weer een rebound, en de 2-0 vliegt erin. Dat voelt toch als tegen de verhouding in, maar als je een voetbalwedstrijd wilt winnen moet je doelpunten scoren…. In de rust wordt er nog even terug gekeken. Als Bernardus aanvalt, dan moeten we mee verdedigen. Maar bovenal: we moeten ons aan onze positie houden. Dan is de tegenstander ook beter op te vangen en worden we daar niet door verrast.

Dat wordt in de oren geknoopt (nou ja, de meiden nemen het zich in elk geval voor J) en we gaan er weer voor. Het is ondertussen niet minder gaan regenen, dat is een beetje jammer. De verhouding in het veld blijft hetzelfde als in de eerste helft: Rohda is, met de bal, vooral op de helft van Bernardus te vinden. Het is niet gemakkelijk om door de verdediging heen te komen. Maar dan, na een kwartiertje: Een spelhervatting, goed samenspel, Melissa geeft een voorzet vanaf de rechterhoek en jawel! Emma, die de keepershandschoenen doorgegeven heeft aan Joyce, scoort! 2-1, dat geeft de meiden weer extra energie! Het spel is nog niet gespeeld, wat kunnen we hier nog uit halen?

Esmee krijgt een mooie kans, Esther probeert het, Fleur springt er tussen, Tessel blijft lopen… dat tweede doelpunt willen we ook maken! Maar helaas. Midden in weer een aanvallende actie, waarbij Rosalin net uithaalt voor een vernietigend schot, fluit de scheidsrechter de wedstrijd af. Huh? Dat is onverwacht! En jammer, want we wilden best nog een minuut of tien doorspelen hoor. Dat gelijkspel had er minstens in gezeten, en we hadden dat graag willen laten zien. Maar ja, de scheids is de baas en dan hadden we maar wat eerder moeten scoren. Nu moedigen de meiden elkaar eerst nog fanatiek aan bij het nemen van de penalties, en dan is het rennen naar de kleedkamer! Want nat is iedereen al wel, maar die douches zijn heerlijk warm!