Een kwestie van gunnen

Sinds het begin van dit seizoen biedt Rohda ’76 weer iets nieuws. Er is een groep vrouwen begonnen als trainingsgroep. De Veterinnen, noemen ze zich. Twintigers en veertigers naast en door elkaar. Plezier staat voorop, zeggen ze. Maar ze blijken verrassend fanatiek! Ze trainen elke maandagavond, en spelen geen competitie. Maar af en toe een wedstrijdje is natuurlijk toch wel leuk. Wie gunt ze dat nou niet? De MO13 gunt ze dat wel hoor. De eerste wedstrijd van de Veterinnen spelen ze dus tegen onze meiden van de MO13. De winterstop duurt lang genoeg, ook de MO13 heeft echt wel zin in een oefenwedstrijd.

Na de nodige afspraken over en weer is het dan zover. Het is koud, het is nat, er waait een gure wind. Perfect weer om die Veterinnen eens echt te laten proeven aan het mooie voetbalspel. In plaats van op ons gebruikelijke tijdstip in de hele vroege ochtend, starten we pas tegen de middag. Dat gunnen we de Veterinnen dan wel weer, toch nog even uitslapen om genoeg moed te kunnen verzamelen. De MO13 is helemaal compleet. Noor is weer terug van haar knieblessure! En we hebben zelfs een extra gastspeelster. Want niet alleen voor Esmee en Noa is dit een bijzondere wedstrijd, dat geldt ook voor MO11 speelster Joyce. Alle drie spelen ze met deze wedstrijd tegen hun moeder! Dat wilden de moeders graag. En dat gunnen we ze natuurlijk.

Scheidsrechter Niels geeft het startsignaal, en dan zijn we los. De meiden beginnen lekker fanatiek. Ze zetten goed druk op het doel van de Veterinnen. Het spel speelt zich vooral af op de helft van de Veterinnen. Dat ligt voor een groot deel aan de kwaliteiten van de MO13, maar de wind helpt ook wel wat mee. Een doelpunt maken lukt alleen nog niet zo. Tot er na een minuut of twintig een corner genomen wordt door de meisjes. In eerste instantie wordt de bal door een Veterinnen-verdedigster weggewerkt, maar in tweede instantie weet Joyce de bal toch in het net te krijgen! 1-0 voor de MO13! Juichend rent de MO13 terug naar de eigen helft. (Ook om nog even hallo te zeggen tegen keepster Esther, want die staat zowat de hele eerste helft in haar eentje kou te lijden in haar goal.) De rest van de eerste helft wordt netjes uitgespeeld. Veel samenspel, de meiden weten elkaar goed te vinden.

In de rust volgt nog even een tactische bespreking in de kleedkamer van de MO13. Die moet leiden tot een koerswijziging. Het is namelijk zo dat het de allereerste wedstrijd is van de Veterinnen. Ze moeten het wel leuk vinden. Esmee, Noa en Joyce willen thuis ook geen gedoe. Het is dus niet de bedoeling dat de Veterinnen door meisjes van 11 weggespeeld worden. De meiden knopen dit goed in hun oren. De regendans laten we nu even zitten, waardoor we droog aan de tweede helft kunnen beginnen. We laten de Veterinnen langzaamaan steeds meer op onze helft komen. We laten ze zelfs op doel schieten. Emma heeft de handschoenen van Esther overgenomen. In eerste instantie houdt ze de bal tegen. Maar na een paar pogingen laten we de 1-1 toe. De blijdschap bij de Veterinnen is groot. Dat gunnen we ze. Even later zetten de dames nogmaals een mooie aanval op. Ook die belonen we, het wordt 1-2 voor de Veterinnen. Daar laten we het bij, dit is een mooie eindstand. Het wordt ons warm om het hart. We gunnen het de Veterinnen zo!

Maar: eind van het seizoen gaat de MO13 wel voor een revanche!